Rządowe Centrum Legislacji opublikowało projekt ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o samorządzie powiatowym oraz ustawy o samorządzie województwa. Wprowadza on do przepisów regulacje dotyczące tworzenia rad kobiet na wszystkich szczeblach samorządu terytorialnego.
„Rady te będą reprezentować środowiska kobiece przed organami jednostek samorządu terytorialnego oraz podejmować inicjatywy na rzecz społeczności lokalnej” – wskazano w uzasadnieniu. Główną ideą przedstawionej nowelizacji jest zwiększenie partycypacji obywatelskiej kobiet na poziomie lokalnym poprzez efektywniej działające rady kobiet. Dzięki ich aktywności kobiety wzmocnią doświadczenie publiczne i społeczne, a także pogłębią umiejętność analizy i wspierania rozwiązywania problemów lokalnych.
Jak to ma działać
Jak informuje Serwis Samorządowy PAP, nowe przepisy przewidują, że zgodę na utworzenie gminnej rady kobiet będzie wyrażała rada gminy. Decyzję w tej sprawie będzie podejmować z własnej inicjatywy lub na wniosek wójta, organizacji pozarządowych reprezentujących zainteresowane środowiska lub środowisk kobiecych z terenu danej gminy. W przypadku złożenia wniosku o powołanie rady kobiet, radni gminni będą mieli trzy miesiące na jego rozpatrzenie.
W projekcie ustawy określono też zasady finansowania gminnych rad kobiet, w tym przepisy dotyczące możliwości zwrotu kosztów przejazdu na terenie kraju związanych z udziałem w posiedzeniu gminnej rady kobiet lub w zorganizowanym wydarzeniu, na którym reprezentowana jest gminna rada kobiet.
„Obsługę administracyjno-biurową i finansową gminnej rady kobiet zapewnia urząd gminy. Koszty obsługi gminnej rady kobiet pokrywa urząd gminy” – wskazano w projekcie.
Według proponowanych przepisów, gminna rada kobiet będzie miała charakter konsultacyjny, doradczy i inicjatywny.
Kobiety już dziś mają głos!
Już obecnie Rady Kobiet pełnią w samorządzie istotną rolę opiniodawczo-doradczą – są platformą współpracy między władzą lokalną a mieszkankami i mieszkańcami, wspierając wprowadzanie perspektywy praw człowieka do lokalnych polityk publicznych. Ich głos stanowi ważne źródło rekomendacji w zakresie działań na rzecz równości, przeciwdziałania dyskryminacji i włączenia społecznego.
Jak dotąd brak było dla nich umocowania prawnego. Powoływane są najczęściej zarządzeniami prezydentów, burmistrzów, wójtów, starostów czy marszałków województw, choć o ich powstaniu mogą także decydować rady gmin czy powiatów.
Z informacji zebranych przez Komisję Praw Człowieka i Równego Traktowania Związku Miast Polskich wynika, że pierwsza Rada Kobiet powstała w 2010 roku we Wrocławiu, kolejna w Słupsku. Do 2020 roku działało ich 23, obecnie jest to już ponad 70 rad w całej Polsce na różnych szczeblach samorządu. Są też rady kobiet polonijne, działające poza granicami Polski.
Dziś w radach działa łącznie 1500 kobiet. W radach działają przedstawicielki organizacji pozarządowych, biznesu, instytucji oświatowych i kulturalnych, samorządów, a także emerytki. Historia Rad Kobiet zaczęła się od łączenia kobiet w nieformalne grupy, potem w stowarzyszenia. Chęć uzyskania większego wpływu spowodowała, że kobiety zaczęły łączyć się w rady, także po to, by rozpocząć współpracę z urzędami samorządowymi.
Obecnie to spory ruch, który zdaniem Komisji ZMP, wymaga ustrukturyzowania i profesjonalizacji. Rady obecnie połączone są w ogólnopolską sieć, która służy im wsparciem poprzez regionalne pełnomocniczki. Partnerem współpracującym z siecią jest Grupa tematyczna ds. Rad Kobiet przy zespole eksperckim przy ministrze ds. równości Katarzynie Kotuli,
Podkomisja ZMP
Warto też przypomnieć, że wiosną tego roku w ramach Komisji Praw Człowieka i Równego Traktowania ZMP została powołana Podkomisja ds. Rad Kobiet. 30 czerwca br. zgłoszone przez miasta przedstawicielki spotkały się na pierwszym posiedzeniu tego nowego gremium. Celem działania Podkomisji jest wzmocnienie współpracy między samorządami w zakresie promowania równości kobiet i mężczyzn, a także wymiana doświadczeń oraz dobrych praktyk w obszarze funkcjonowania Rad Kobiet jako narzędzia wspierającego lokalne polityki równościowe. (epe)