Prace nad projektem ustawy o zrównoważonym rozwoju miast
Trwają prace nad projektem ustawy o zrównoważonym rozwoju miast, prowadzone przez zespół ekspertów zaproszonych przez MFiPR, którego wstępna, robocza wersja była przedstawiona na ostatnim posiedzeniu Zarządu Związku w Krakowie.
ZMP_logo_nowe_gradient_granat_.jpg

Trwają prace nad projektem ustawy o zrównoważonym rozwoju miast, prowadzone przez zespół ekspertów zaproszonych przez MFiPR (prof. Rafał Matyja, prof. Jakub Szlachetko, prof. Igor Zachariasz, prof. Łukasz Mikuła), którego wstępna, robocza wersja była przedstawiona na ostatnim posiedzeniu Zarządu Związku w Krakowie.

W poniedziałek, 1 grudnia, projekt był przedmiotem wstępnej refleksji Zespołu Roboczego Rady Wykonawczej ds. wdrażania Krajowej Polityki Miejskiej. Następnego dnia projekt został przedstawiony przez Autorów na zorganizowanym przez Biuro ZMP z udziałem MFiPR spotkaniu online, z udziałem prezydentów kilkudziesięciu miast regionalnych i subregionalnych lub ich przedstawicieli. Po raz pierwszy od dawna uczestniczymy w tak szerokim zakresie w opracowywaniu projektu ustawy na tak wczesnym etapie prac. Autorzy przedstawili założenia, które legły u podstaw treści poszczególnych przepisów, uczestnicy zadawali szereg pytań i zgłaszali wątpliwości.

Ustawa:

  • przejmuje z ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju przepisy, które konstytuują politykę miejską na poziomie krajowym, a których ważność upływa z końcem 2026 roku,
  • tworzy elastyczne narzędzia prowadzenia zintegrowanej polityki rozwoju w miejskich obszarach funkcjonalnych miast regionalnych i subregionalnych, wskazując jednocześnie specyficzne zadania „własne” tworzonych w celu ich realizacji związków rozwojowych oraz źródła ich finansowania,
  • stwarza możliwość łatwiejszej koordynacji zadań realizowanych przez miasta na prawach powiatu i otaczające je powiaty „obwarzankowe”.

Uczestnicy dyskusji podkreślali, że coraz bardziej potrzebna staje się kompleksowa reforma lokalnych i (sub)regionalnych struktur administracyjnych, gdyż rozwiązania przyjęte w latach 1990-98 nie przystają już do wyzwań, jakie tworzą coraz szybciej zmieniające się uwarunkowania społeczno-gospodarcze. Ponieważ jednak nic nie wiadomo, by ktoś podjął głębszą refleksję na ten temat i na jej podstawie proponował przemyślane, nowe rozwiązania, trzeba tworzyć narzędzia, które pozwolą na prowadzenie współpracy dla rozwoju przez istniejące struktury administracyjne. (apo)


POZOSTAŁE ARTYKUŁY