

„Nasza Wiceprzewodnicząca Zarządu, Marysia Sadowska, serce i siła napędowa działań Fundacji, zmaga się z niezwykle trudnym przeciwnikiem – glejakiem IV stopnia, jednym z najbardziej złośliwych nowotworów mózgu.
Przed nami bardzo wymagająca i kosztowna droga leczenia, która daje szansę na uratowanie życia Marysi. Wierzymy, że dzięki niej będzie mogła wrócić do swojej misji – pracy na rzecz Osób potrzebujących, którą od lat z pełnym oddaniem realizuje.
Zwracamy się do Was - Szanowni Państwo, Drodzy Przyjaciele - z ogromną prośbą o wsparcie tej walki.
Każda forma pomocy – zarówno finansowej, jak i poprzez udostępnienie informacji o poniższej zbiórce – ma nieocenione znaczenie.” - napisała do nas Fundacja.
Link do zbiórki i jej opisu: https://zrzutka.pl/t4j3j3
Warto przypomnieć, że miasta i gminy sporo zawdzięczają Fundacji Barka od 1990 roku, zwłaszcza w zakresie polityki społecznej.
Fundacja jest organizacją pozarządową, której celem jest rozwój społeczny grup marginalizowanych, zapewnienie im szansy odbudowy życia przez stworzenie programu pomocy wzajemnej, edukacji, rozwoju przedsiębiorczości w społeczeństwie obywatelskim. Misją Fundacji jest tworzenie systemu wsparcia dla procesu integracji grup społecznie marginalizowanych, na który składają się programy obejmujące ok. 5 000 osób rocznie (w tym osoby w kryzysach życiowych, nieformalne grupy obywateli, organizacje pozarządowe, przedstawiciele samorządu a także administracji rządowej. Głównym zadaniem Fundacji Barka jest stworzenie programu rozwoju systemu w Polsce, ale i w krajach tzw. transformacji oraz w krajach rozwijających się.
Początki Barki sięgają czerwca 1989 roku, kiedy to małżeństwo psychologów Barbara i Tomasza Sadowscy w odpowiedzi na rosnące problemy społeczne okresu transformacji pragnęli stworzyć środowiska i struktury społeczne, w których „zapomniani oraz niechciani” członkowie społeczeństwa polskiego mieliby szansę rozwoju osobistego i społecznego. Zamieszkali więc wraz z córkami, przyjaciółmi i z grupą 25 osób osamotnionych, bezdomnych, bezrobotnych, niepełnosprawnych, po zakładach karnych, a często również uzależnionych, w budynku byłej szkoły, we Władysławowie, 70 km na zachód od Poznania. W tej pierwszej wspólnocie zostały wypracowane zasady, które stały się podstawą dla rozwoju całego systemu Barki i powołania Fundacji Pomocy Wzajemnej Barka w 1990 r. Zaprzyjaźniona z rodziną Sadowskich, Maria Garwolińska, przekazała 2 tysięcy dolarów jako kapitał założycielski Fundacji i pierwszym przewodniczącym Fundacji ustanowiła Tomasza Sadowskiego, który pełnił tą funkcję do końca swojego życia czyli do grudnia 2019 r. Celem powołania Fundacji było wsparcie Wspólnoty Barka.
Podstawą pracy Barki jest budowa kultury solidarnych, opartych na pomocy wzajemnej, relacji międzyludzkich i społecznych. Podczas 35 lat wypracowany został komplementarny system pomocy osobom wykluczonym społecznie i zmarginalizowanym, obejmujący:
- Program domów wspólnotowych,
- Program edukacyjno-reintegracyjny na bazie którego powstała Ustawa o zatrudnieniu socjalnym,
- Program tworzenia nowych miejsc pracy i spółdzielni socjalnych dla osób długotrwale bezrobotnych,
- Program rozwiązywania problemów mieszkaniowych i wspierania dostępnego budownictwa,
- Program rozwoju partnerstw lokalnych na rzecz włączenia społecznego,
- Program Rozwoju Międzynarodowej Sieci Barki (Barka Polska, Barka UK, Barka Holandia, Barka Irlandia, Barka Niemcy, Barka Islandia, Barka Kanada),
- Programy wspierające osoby w kryzysie uchodźczym,
- Dzielenie się wiedza i doświadczeniem poprzez przyjmowanie wizyt studyjnych, organizacje warsztatów i szkoleń, spotkań i konferencji. Promowanie dobrych praktyk.
Wieloaspektowość i zarazem komplementarność działań podejmowanych w ramach systemu, którzy Barka zapoczątkowała, daje obywatelom wykluczonym z życia społecznego nie tylko możliwość pełnej reintegracji społecznej i zawodowej, ale także stwarza szansę na odzyskanie poczucia własnej wartości, utraconej wiary w siebie i we własne możliwości. System, zbudowany w oparciu o przekonanie, że nie ma ludzi bezpowrotnie straconych, umożliwia i inspiruje do podejmowania przez osoby ekonomicznie czy psychicznie słabsze wysiłków, których celem jest powrót do świadomego kształtowania własnego życia oraz aktywnego uczestniczenia w życiu społecznym.
